Obserwatorium | 21.10 – 6.11.22
Mikołaj Karczyński, Oliwia Oleszak, Julia Sokołowska, Andrzej Staniek, Natalia Sulikowska, Urszula Urban
opieka merytoryczna: Anna Kędziora, Max Radawski
wystawa w ramach 6. Wielkopolskiego Festiwalu Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki
Prace młodych artystek i artystów prezentowane w ramach Obserwatorium łączy uważność i intensywność doświadczania. Działania podejmowane przez nich różnią się obszarami, które poddają obserwacji oraz narzędziami, jakimi ją prowadzą. Wszyscy odchodzą jednak od omiatającego dominującego spojrzenia na rzecz pochylenia się do/nad, w miejsce dystansu wybierają pełne zanurzenie. Snują narracje alternatywne budując metaforyczne lub bardzo realne przestrzenie spotkań międzygatunkowych. Zanurzają się w codzienności materii pierwotnej i odrzuconej. Celebrują intensywność, a zarazem kruchość w procesach twórczych ludzi i przyrody. Pochylają się nad szeptem ciekawym przyszłości.
1
Julia Sokołowska – Przepływ
film eksperymentalny, 00:03:09
Rzeczywistość ciągłych przemian.
Poszukiwanie domu w codziennych rytuałach związanych z wodą, przestrzeń łazienki.
Dom, rytm, woda, ciało, dom.
Lanie wody.
2
Mikołaj Karczyński – Do mego prawdziwego domu
wideo
3
Andrzej Staniek – Katastrofa cukiernicza
instalacja (szkło, cukier, napoje gazowane, taśma led, karaczany madagaskarskie)
Uformowany przeze mnie obiekt składa się z około 35 kg cukru zmieszanego ze słodkimi napojami gazowanymi. Wykorzystane substancje w przeliczeniu na energię to około 131 tys. kcal. Dla karaczanów, które zamieszkują tę przestrzeń, cukier staje się domem, a jednocześnie jest ich pokarmem. Na spodzie terrarium znajduje się szczelina, przez którą cukier wypada i zaczyna się topić. Ilość pożywienia w akwarium jest gigantyczna w porównaniu do zapotrzebowania, żyjących w nim istot. Żywność zostanie szybciej zmarnowana niż zjedzona. Karaczany żyjące teraz w tej przestrzeni mają nadmiar pokarmu, natomiast ich kolejne pokolenia byłyby skazane na śmierć głodową.
4
Oliwia Oleszak – Dźwięk położyłam obok drewna
wideo
Najpierw pojawiła się rozmowa. Następnie przyszła obserwacja. Wśród nas są jeszcze ludzie kultywujący procesy, które wraz z modernizacją, zaniknęły bądź straciły na wartości. Ci, których życie dalej współzależne jest od natury, zachowali je. Przybierają one wręcz rytualny charakter, mimo że zainteresowani usilnie starają się tego wyprzeć. Przekazywane są czule, wraz z upływem pokoleń. To nadaje ciepły rytm czynnościom i podtrzymuje je przy życiu. Zarezerwowane są jednak wyłącznie dla męskiej części rodziny. Czy więc stanowią one rytuał? Czy można poddać je instrukcji? I wreszcie, czy można wykraść je niezauważenie i mimo zaprzeczenia wszystkim determinantom, poznać ten świat?
5
Oliwia Oleszak – Nagi syn
książka
Niektórzy z „współzależnych” posiadają dodatkowy dar – potrafią komunikować się z roślinami. Nazywani są zaklinaczami. Podróżowałam wraz z chłopcem, który pokazał i opowiedział mi o historii budowania relacji z roślinnymi gatunkami. Mówił o mocy i czarach. I o tym, jak powolutku zmienia się ich postrzeganie. Czasami już nie był w stanie zrozumieć, o czym mówi mu dziadek.
Tę podróż zamknęłam w książce.
6
Natalia Sulikowska – Zestawienie zbiorcze spisów z natury
kurz, szkło
Kurz jest komentarzem do relacji między czasem i przestrzenią, między kosmosem a cząstką. Zawiera w sobie wyindywidualizowaną esencje rzeczywistości, świat materialny zostaje zneutralizowany i przetransportowany do postaci skoncentrowanej.
Z osadu codzienności stworzyłam kokon, niebędący możliwym do umiejscowienia w czasie. Jednocześnie martwy i żywy byt, w którym pochód czasu nabiera wymiaru fizycznego. Kurz w mojej pracy jest swoistym uosobieniem przemijania.
7
Urszula Urban – Szepty jutra
wydruk 3D
Słońce znika. Zesłane sny tworzą halucynacje..
Czym jest intuicja, którą często się kierujemy?
Czy jest błędem struktury rzeczywistości?
Czy jest błędem struktury rzeczywistości?
Instalacja dźwiękowa jest interpretacją zrobotyzowanej rzeczywistości sennej.
_________________________
